Powered By Blogger

niedziela, 5 marca 2017

Wizyta na Emirates Stadium w Londynie - home of Arsenal

Następnego dnia po wizycie na stadionie Chelsea udałem się do siedziby kanonierów, na stadion Arsenalu w północnym Londynie. Stadion zwiedziłem tylko z zewnątrz.
Jadąc tam metrem najlepiej wysiąść na stacji Arsenal.

Już przy wyjściu ze stacji metra pojawiają się wskazówki jak dojść do stadionu. Po kilkuset metrach dochodzimy do wejścia na stadion. Prowadzi do niego tunel, gdzie po schodami wychodzimy przed sam stadion. Przy wejściu wita nas figurka młodego piłkarza.

Po prawej stronie znajduje się budynek klubowego muzeum.
Natomiast  na wprost mamy sam stadion.
Jego ściany pokrywają zdjęcia obecnych i byłych piłkarzy klubu, poniżej których umieszczone zostały ich krótkie charakterystyki.
Obchodząc stadion mijamy pomniki bardziej zasłużonych piłkarzy, jak Adams,

czy Bergkamp.
Dalej dochodzimy do ścianki ze zdjęciami dskładów Arsenalu z minionych lat.
Tego dnia Arsenal nie rozgrywał meczu. Najbliższy miał być następnego dnia a Pucharze Anglii. Mecz ten z Sutton United FC kanonierzy wygrali na wyjeździe 2-0.


sobota, 4 marca 2017

Wizyta na Stamford Bridge w Londynie - home of Chelsea

Podczas pobytu w Londynie odwiedziłem dwa stadiony, w tym siedzibę klubu Chelsea, stadion Stamford Bridge.


Stadion obejrzałem tylko z zewnątrz. Tego dnia Chelsea nie grała na swoim stadionie, wyjeżdżała do Wolverhampton Wanderers na mecz Pucharu Anglii. Po golach Pedro i Diego Costa  zwyciężyła Chelsea.


Poniżej pomnik byłego gracza Petera Osgooda, który grał w latach sześćdiesiątych i siedemdziesiątych w Chelsea. Rozegrał w niej łącznie 289 spotkań i strzelił 105 bramek. Posiadał przydomek „króla Stamford Bridge”, zmarł na atak serca w 2006r. 





Kolejny mecz ligowy w domu Chelsea miała rozegrać w dniu 25.02.2017r. ze Swansea City AFC. 




Mecz oczywiście się odbył.Gospodarze zaaplikowali Fabiańskiemu 3 bramki.

piątek, 3 marca 2017

Karta dużej rodziny w Simply Market

Simply Market jest  siecią w której można korzystać z karty dużej rodziny.
Z karty dużej rodziny w SIMPLY mogą zostać członkowie rodziny wielodzietnej w rozumieniu Ustawy z dnia 5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny (Dz.U. z 2014 r., poz. 1863), po spełnieniu warunków w niej określonych i legitymujący się ważną kartą dużej rodziny.
Korzystający z karty uzyskuje każdorazowo 10 % rabatu przy dokonywaniu zakupów produktów detalicznych w sklepach Simply Market. Maksymalna kwota sumy udzielonych korzyści w miesiącu co do jednej karty dużej rodziny nie może przekroczyć 2.000 zł.
Z rabatu wyłączone są zgodnie z regulaminem zakupy następujących produktów: 
a) papierosów i artykułów związanych – t.j. zapalniczki, zapałki; 
b) doładowań telefonicznych; 
c) płatności dokonywanych w kasach w ramach programu „Twoje Rachunki”; 
d) alkoholu;
e) prasy.
Rabat przyznawany jest przy specjalnie oznaczonych  kasach.   Okazanie karty  kasjerowi musi nastąpić po rozpoczęciu (nabijania na kasę) zakupów, ale przed zakończeniem transakcji (zamknięciem paragonu).

Poniżej link do regulaminu programu i innych  stron dotyczących programu

regulamin programu.

lista sklepów Simply Market

wzór karty dużej rodziny

oznakowanie kas


czwartek, 2 marca 2017

Metro w Londynie – korzystanie z karty Oyster.

Metro w Londynie – korzystanie z karty Oyster.
W lutym przez sześć dni przebywałem w Londynie i przez sześć dni korzystałem tam z komunikacji miejskiej, głównie z metra. Sporządzając plan pobytu i zwiedzania na poszczególne dni początkowo sądziłem, że wystarczy mi jeden bilet dziennie, na dojechanie w jakieś konkretne miejsce i następnie zwiedzając obiekty powrót pieszo do mieszkania, które zarezerwowałem w dzielnicy Bayswater, położonej prawie w samym centrum  miasta. Z czasem doszedłem  do przekonania, że nie da się tak tego zrealizować, że będę potrzebował nawet dwa bilety dziennie, co przy cenie 4,8 za jednorazowy bilet, powodowało, że lepszym rozwiązaniem cenowo była Travelcard (tzw.Travelka), bilet  tygodniowy do wielokrotnego użycia, który jak wyczytałem w necie miał kosztować  32,10 funta (£) i miał nie wymagać wyrabiania żadnej legitymacji. Wiedziałem też o karcie Oyster, ale z uwagi, że wymagała ona kaucji, to nie byłem nią zainteresowany.
Na miejscu życie zweryfikowało moje plany. Okazało się, że kilka dni wcześniej zostały wycofane ze sprzedaży Travelki tygodniowe w postaci papierowej i obecnie są one tylko do nabycia w formie biletu tygodniowego na karcie Oyster.  Informujący mnie o tym na stacji metra pracownik obsługi powiedział, że na pobliskiej stacji kolejowej City Thameslink  jeszcze można kupić  taki bilet w postaci papierowej, więc udałem się tam. Na miejscu okazało się, że jest w automacie taka opcja, tygodniowej Travelki, jednak wymagana była legitymacja z numerem ID, tzw „photocards”.
W tym stanie rzeczy kupiłem pozostała mi karta Oyster, którą kupiłem i nie żałowałem tej decyzji. Na stacjach metra i kolejowych są automaty do sprzedaży biletów. Te które ja widziałem przyjmowały wpłaty wyłącznie w bilonie i karta bankomatową. Nie było nigdzie takich przyjmujących płatności w banknotach. Po uruchomieniu menu automatu można wybrać polską wersję językową, więc cała operacja jest bardzo prosta do przeprowadzenia. Wybrałem opcję zakupu nowej karty Oyster, trzeba tez wcisnąć ikonę pokwitowania, jeżeli chce się je odebrać. Następnie pojawia się możliwość wyboru Travelki  w postaci biletu okresowego lub z konkretnym doładowaniem kwotowym, które można wykorzystywać aż do całkowitego  zużycia środków. Potem znowu tylko kartę trzeba doładować o nową kwotę, lub jeżeli ktoś woli bilet okresowy (tygodniowy, miesięczny) wybrać okres ważności i doładować właściwą kwota kartę. Całość kosztowała mnie 38 funtów (w lutym 2017r. - w tym £5 kaucji za kartę i £33 za bilet na 7 dni –czyli droższy o £ 0,90 niż to wcześniej opisywali podróżnicy w internecie). Oprócz wyboru okresu ważności biletu należy wybrać na jakie ma być strefy metra (ja wziąłem na 1-2 oraz od którego dnia ma być aktywna – można od dnia zakupu lub np. następnego).
Z zakupu karty Oyster byłem bardzo zadowolony, jej użytkowanie nie sprawiało żadnych trudności, jeżeli widziałem osoby, które miały problemy przy bramkach i musiała im pomagać obsługa metra, to mieli bilety papierowe. Wersja biletu tygodniowego powodowała też to, ze nie musiałem zwracać uwagi na godziny szczytu porannego czy popołudniowego. Za te w sumie £  33 (cena samego biletu, bez kaucji) jeździłem bardzo dużo, jednego dnia było to nawet 7 przejazdów metrem i 3 autobusami. Gdybym wybrał wersję doładowania kwotowego karty Oyster, to na pewno kosztowałoby mnie to więcej (za £33 miałbym raptem 14 przejazdów jednorazowych metrem -po £2,30 jednen lub 22 przejazdy autobusami - po £1,50 jeden przejazd). W ciągu 6 dni jechałem 3 razy autobusami i 24 razy metrem.
Bilet tygodniowy w wersji którą wybrałem polega na tym, że można korzystać wielokrotnie z  przejazdów w ciągu tygodnia. Wersja w której doładowuje się określoną kwotą polega na tym, że można wykorzystać taką ilość przejazdów na jaką pozwala kwota doładowania, płaci się tutaj za każdy pojedynczy przejazd,  ale w dowolnym okresie. Może to być 3 czy 4 dni ale jak ktoś rzadziej jeździ to może mu to wystarczyć nawet na 3 czy 4 tygodnie, itd.  Jednorazowy przejazd (gdy płacimy kartą Oyster) metrem w 1 strefie kosztuje £ 2,30, a autobusem £ 1,50 (na autobusy nie ma stref). Jednorazowy papierowy bilet na metro płacony gotówką kosztuje £ 4,80 na  strefę pierwszą.
Używanie karty jest bardzo proste. Przy wejściu przez bramki do metra należy na chwilę przystawić  ją do żółtego punktu czytnika, po czym gdy lampka kontrolki zmieni się z czerwonej na zieloną otwiera się bramka. Analogicznie robi się przy bramkach wyjściowych z metra. W autobusie trzeba wchodzić pierwszymi drzwiami z przodu i też tylko na moment przyłożyć kartę do żółtego punktu czytnika. Przy wyjściu z autobusu karty nie używa się.
Nigdzie, nawet na dużych stacjach węzłowych metra nie widziałem okienek biletowych czy informacyjnych. Jednak zawsze są pracownicy metra przy bramkach, którzy udzielają pomocy i informacji. Z takiej pomocy korzystałem gdy chciałem kupić „papierowy” bilet i ostatniego dnia, gdy chciałem odzyskac kaucję za kartę Oyster, co jednak mi się nie udało. Okazało się bowiem, że mój bilet był ważny jeszcze jeden dzień i z tego powodu nie mogę odebrać kaucji. Mógłbym to zrobić dopiero po upływie jego daty ważności, no ale wtedy już byłem w Polsce.
Z uwagi na to, że nie ma okienek obsługowych w których, jak np. w Paryżu można dostać plany metra, to na niektórych stacjach, zwłaszcza większych,  były wyłożone darmowe plany metra. Leżały w widocznych miejscach w pobliżu bramek lub automatów sprzedażowych.


poniedziałek, 20 lutego 2017

Londyn -ceny biletów do atrakcji, co to za inflacja?

Dzisiaj post z innej beczki. Napiszę kilka uwag po wizycie w Londynie w poprzednim tygodniu. Dzisiaj o cenach biletów, a w kolejnym poście coś może bardziej interesującego dla wybierających się do Londynu o komunikacji metrem i busami oraz ich kosztach.
Planując wyjazd posługiwałem się dwoma przewodnikami wydanymi w 2007 i 2015r. i z nich głównie, a raczej z tego nowszego brałem informacje o cenach biletów. Niestety nie sprawdzałem ich aktualności w internecie, bo nie spodziewałem się że tam jest aż taka "inflacja" ( a u nas do niedawna była, przynajmniej oficjalnie deflacja, a planowana na 2017r. inflacja ma nie przekroczyć 4%.
Jeżeli wzrost cen dotyczy też innych usług i towarów, to jest tam chyba galopująca inflacja. No ale danych pozwalających na wyciąganie tak daleko idących wniosków nie posiadam,  Chociaż po wpisie jednej z blogerek z czerwca 2014r. udałem się na obiad do Chinatown do lokalu MrWu, gdzie wówczas obiad kosztował 6 funtów za szwedzki stół, ja za to samo zapłaciłem 7,95 funta.

Poniżej tabela z cennikiem atrakcji:

Ceny biletów na wejścia do galerii i innych atrakcji w Londynie
Obiekt
cena wg. przewodnika z 2007r.¹
cena wg. przewodnika z 2015r.²
  cena faktyczna    
 w lutym 2017r.
Tower of London
www.hrp.org.uk
   14,50
19,50
25
Tower Bridge
www.towerbridge.org.uk
     5,50
8
9
Opactwo Westminsterskie
westminster-abbey.org
8
18
20
(w tej cenie jest także plan               i audiobook w języku polskim)
Pałac Westminsterski
www.parliament.uk
7- z przewodnikiem
wstęp wolny
25,50 - z przewodnikiem 18,50 - z audiobookiem
Courtauld Gallery w Somerst House
courtauld.ac.uk/gallery
-
6
7
Galeria Królowej w Pałacu Buckingham

royalcollection.org.uk
7
-

(16,25
jako bilet łączony z komnatami reprezentacyjnymi)
10,30

(5,30 do lat 17)
Muzeum Figur Woskowych

madametussauds.com
22
30
(online 22,50)
29
(w kasie i online, dodatkowo na wcześniejsze godziny jest dopłat 6 funtów, co powoduje, że bilet może kosztować nawet 35 funtów)
Muzeum Sherlocka Holmsa
sherlock-holmes.co.uk
6
-
15
¹ Adam Dylewski, Londyn i południowa Anglia, Pascal, Bielsko-Biała 2007;
²Lesley Reader i in., Londyn. Perfekcyjne dni, Marco Polo, Warszawa 2015;
Zazwyczaj bilety w cenie dla dorosłych są już dla młodzieży w wieku 16 lat, jednakże są wyjątki, np. Galeria Królowej to bilet ulgowy do 17 lat,  a w Courtauld Gallery osoby do lat 18 wchodzą za darmo.

Wobec powyższego zestawienia proponuję aktualne ceny biletów sprawdzać na stronach internetowych galerii, muzeów i innych atrakcji.